Manager, je buikgevoel liegt niet!
Waarom je je intuïtie niet moet vergeten in je leidinggevende rol…
Toen ik als manager begon kreeg ik gelijk een van de meest waardevolle tips van mijn toenmalig manager. Hier heb ik altijd veel aan gehad en het werkte altijd: buikgevoel liegt niet!
We leven vooral in ons hoofd
We laten ons in deze tijd vaak leiden door feiten, cijfers en rationele argumenten. We leven vooral met ons verstand. Hierdoor laten we onze intuïtie nog al eens ondersneeuwen. Terwijl dit je juist heel erg kan helpen, zeker in je leidinggevende rol.
De rol van je intuïtie
Een van de eerste dingen die ik geleerd heb toen ik als manager begon, was een hele waardevolle tip die ik altijd gebruikt heb. Dit heeft mij enorm geholpen. Zelf ben ik een redelijk rationeel ingesteld persoon, maar heb inmiddels wel geleerd dat het het juist goed is om te letten op wat er om je heen plaatsvindt. Wat er 1 op 1 juist niet gezegd wordt, wat iemand uitstraalt, wat je voelt dat er in een groep speelt, maar waar niet over gepraat wordt, enzovoorts.
De belangrijkste les die ik leerde, was: buikgevoel liegt niet! In mijn managementrol bleek dit telkens weer waardevol. Ik heb het gehad bij reorganisaties, bij grote veranderingen, bij gesprekken die je hebt en waar je uitloopt en denkt ‘nu hebben we het over van alles gehad, maar er is nog iets anders aan de hand’. Ik heb geleerd hier naar te luisteren en op te acteren en boy, wat ben je dan veel voor. Dan kun je onvrede bespreken als het nog klein is, dan kun je bijsturen bij veranderingen, dan kun dingen bespreekbaar maken.
Ook al heb je geen harde bewijzen of feiten, luister naar je buikgevoel en handel ernaar. Een vraag stellen kan namelijk altijd. Misschien heb je het mis, maar meestal niet. We hebben 100-en neuronen in onze buik die onze beslissingen beïnvloeden. Daarom voel je soms ook die ‘knoop in je buik’ als je zenuwachtig bent of iets spannends moet doen of ‘vlinders in je buik’ als je verliefd bent. Het is letterlijk je buikgevoel.
De signalen zijn er
Dus let op signalen. Mensen zeggen meer met hun houding en lichaamsuitdrukking, dan met hun woorden.Wanneer je daar iets opmerkt, vraag ernaar. Benoem wat je merkt of ziet in de uitdrukking (letterlijk, dus geen interpretatie van wat je denkt te zien) en stel hierover je vraag. Je zult zien dat er ineens veel duidelijk wordt.
En met groepsdynamiek werkt het net zo. Dat wat juist niet wordt uitgesproken, maar wat je in de kamer voelt hangen dat is essentieel. Voel het niet alleen, maar doe er ter plekke iets mee. Gebruik het. Dit zorgt voor doorbraken en dat besproken wordt waar het echt om gaat.
Als je hier ook naar durft te luisteren, dan heb je issues meestal al in de kiem gesmoord als ze nog klein zijn. En dat is veel makkelijker dan wanneer je te laat in actie komt en iets gegroeid is tot een lastige en onaangename situatie.